سوال قدیمی در مورد ساعت ناهار: کار کردن، یا کار نکردن.

اگرچه خوردن یک ساندویچ در مقابل صفحه نمایش رایانه تان ممکن است در روزهای شلوغ به نظر یک انتخاب منطقی در محل کار باشد.

آیا تاکنون از خود پرسیده اید: آیا این بهترین استفاده از وقت است؟

ممکن است اینطور نباشد. در واقع، ما فکر می کنیم وقت آن رسیده که این دید را که داشتن یک تایم صرف ناهار، اتلاف کردن وقت گرانبها است را تغییر دهیم.

دلیل: در واقع این بخش مهمی از روز کاری است.

شما باید در هنگام ناهار کار کنید، اما این کار “نشستن در یک اتاق جلسات و بحث کردن درباره مسائل با دهان پر” نیست. درعوض، باید به عنوان فرصتی برای شارژ مجدد ذهنی و شناخت بیشتر همکارانتان، به آن نگاه کنید.

ساعت ناهار حتی ممکن است راز احساس مثبت بیشتر و درگیری در کار باشد. بیایید آن را در این مطلب از وبلاگ نومانو بررسی کنیم.

واقعیت کار در هنگام صرف ناهار

ابتدا، بیاید واقع بین باشیم. واقعیت این است: محل کار امروزی خواستار کار زیاد است.

به طوری که بسیاری از روزها، کارمندان احساس می کنند باید روی میز کارشان غذا بخورند و در طول ساعت ناهار به انجام کار ادامه دهند. این اتفاق بیش از آنچه فکر می کنید اتفاق می افتد. مطابق یک بررسی از Right Management، داده ها نشان می دهد که فقط یک پنجم از کارمندان دفتر برای تایم ناهار از پشت میز خود بلند می شوند.

و مطابق یک بررسی دیگر:

• تقریباً ۲۰٪ از کارکنان آمریکایی نگران این هستند که اگر تایم صرف ناهار داشته باشند رئیسشان تصور کند که آن ها سخت کار نمی کنند، در حالی که ۱۳٪ ترس دارند که همکارانشان در مورد آن ها قضاوت کنند.
• ۳۸٪ کارمندان احساس تشویق شدن به داشتن تایم ناهار نمی کنند.
• ۲۲٪ از مدیران آمریکایی اعتقاد دارند کارمندانی که تایم معمول ناهار را دارند، کم کارتر به نظر می رسند.

نظرسنجی اخیر توییتر از آگوست سال ۲۰۱۹ نشان داد که بیش از ۲۰۰ نفر از افرادی که در یک دفتر کار می کنند، ۷۲ درصدشان در ساعات ناهار خود کار می کنند.

وقتی از آن ها درباره ی چرایی این کار پرسیدند، پاسخ ها متنوع بود.

یک نفر گفت: “می توانم کار بیشتری انجام دهم و روز کاری را زودتر تمام کنم.” شخص دیگری گفت: “اگر من یک ساعت را به ناهار اختصاص دهم، وقت کافی برای انجام کار را ندارم.”

اما سایر پاسخ دهندگان ابراز تأسف کردند از اینکه فرصت ناهار و ملاقات با همکاران را از دست داده اند.

هالی لاندیس (Holly Landis) گفت: “من در اروپا بزرگ شدم و همیشه با همکاران و سرپرستان ناهار می خوردم. وقتی پنج سال پیش به ایالات متحده آمدم، شاید ۳۰٪ از روزهای کاری ام تایم ناهار داشته باشم. می دانم که باید روی آن کار کنم، زیرا این کار برای سلامتی روانی من بسیار بهتر است. “

چرا وقت صرف ناهار اتلاف وقت نیست

بنابراین این نگرش و داده ها به ما چه چیزی می گوید؟

خوب، به یک دلیل: کار کردن از طریق ناهار گاهی اوقات مانند یک ضرورت احساس می شود، اما واقعیت از دست دادن آن وقفه بین روز می تواند پیامدهای جدی داشته باشد.

وقتی همراه با تایم ناهار کار نمی کنید، مزایای دو برابری به دست می آورید: این برای سلامتی روانی شما مفید است و به شما کمک می کند تا یک عضو درگیر/ متعهدتر تیم خود باشید.

مزایای سلامت روان

بلند شدن از پشت میز خود برای غذا خوردن فرصتی برای شارژ مجدد ذهن و آمادگی مجدد برای نیمه دوم روز است. این خبر خوبی است، همان طور که داده ها نشان می دهند که دور شدن از وظایف مربوط به کار به مغز شما اجازه می دهد تا عملکرد بهتر و تمرکز بیشتری داشته باشد. در حقیقت، مطالعات نشان می دهد که یک استراحت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ای یک روش اثبات شده برای حفظ تمرکز و انرژی در طول روز است.

مزایای تیمی

به طور خلاصه: تایم صرف ناهار راهی آسان برای مشارکت و بهتر شناختن همکاران تان می باشد. این یک محیط کم ریسک و بدون فشار برای داشتن مکالمات است و همچنین به ایجاد حس صمیمیت که غالباً در محل های کار وجود ندارد کمک می کند.

این راه را برای داشتن مکالمات جهت رفع مشکلات، همدلی و به اشتراک گذاری با افراد بخش های مختلف باز می کند که ممکن است در طول روز به طور معمول فرصتی برای برقراری ارتباط منظم با آن ها نداشته باشید.

همچنین فرصتی برای درگیر کردن بخش اجتماعی مغز شما است که اشتیاق زیادی برای آن ارتباط عاطفی، انسانی در طول روز دارد و می تواند مکانی برای ایجاد ارتباط سازمانی باشد که منجر به فرصت ها و دوستی های جدید می شود (ناگفته نماند که برای ایجاد اعتماد و گزارش نیز مناسب است.)

چه کاری باید انجام دهید وقتی احساس می کنید باید همراه ناهار کار کنید

وقتی احساس می کنید که قانوناً وقت صرف ناهار ندارید چه باید بکنید؟ در اینجا چند ایده برای گذر از این مانع آورده شده است.

بار کاری خود را مجدداً اولویت بندی کنید.

اگر کارهای زیادی برای انجام دادن دارید که نمی توانید ناهار بخورید، باید چیزی تغییر کند. راه هایی برای افزایش بهره وری یا صرف نظر از کارهای کم اهمیت تر و وقت گیر بیابید، به این ترتیب هر روز حداقل ۳۰ دقیقه برای ناهار زمان دارید. این ممکن است به معنای پیدا کردن یک کار نزدیک دویدن در صبح یا صرف نظر کردن از وبیناری باشد که واقعاً نیازی به حضور در آن ندارید. روش هایی برای به حداکثر رساندن ساعت کار مفید خود پیدا کنید.

از خود بپرسید: چه چیزی از نداشتن تایم ناهار به دست می آورم؟

چند دقیقه ای که در بین گازهای باعجله از ساندویچ صرف کار می کنید، وقتی به آن فکر می کنید آیا واقعاً مفید است؟ یا این فقط یک مسئله وسواس فکری / احساس همگانی است؟ عملاً اگر به خود فرصت یک استراحت کوتاه در خارج از فضای کاری خود را بدهید می توانید کارهای بیشتری انجام دهید.

آگاه باشید و از کسی بخواهید که به شما بپیوندد.

اگر احساس می کنید نمی توانید برای داشتن یک ساعت ناهار واقعی پاسخگو خودتان باشید، آن را با یکی کردن با اقدامی مانند درخواست کردن از همکارتان که در تایم خاصی به شما بپیوندد، در برنامه خود جای دهید. به دلیل اینکه آن شخص منتظر شما خواهد بود، شما آماده تر خواهید بود تا مانع به پایان رساندن کار خود شوید و یک وقفه واقعی با زمان مشخصی که برای ایجاد اتصال در نظر گرفته شده داشته باشید.

اگر واقعاً برای آن هدفمند هستید – لیستی از افرادی که می خواهید در محل کار با آن ها گپ بزنید، اما فرصتی نداشتید را تهیه کنید.

به یک گروه بپیوندید

آیا گروهی از همکاران تان که مرتباً برای ناهار با هم ملاقات می کنند وجود دارند؟ ممکن است از درخواست برای پیوستن به آن احساس ترس کنید، اما انجام این کار مستقیم ترین راه برای ایجاد دوستی جدید است. یک سؤال ساده از یک عضو گروه معمولاً تنها کاری است که انجام می دهید. ممکن است بگویید: “فکر می کنید می توانم امروز برای ناهار به شما بپیوندم ؟ من اخیراً در مورد داشتن تایم صرف ناهار درست عمل نمی کردم، اما سعی می کنم در این رابطه بهتر باشم. “

آیا باید هنگام ناهار خوردن کار کنید؟!

پاسخ کوتاه به این سؤال واضح است: تنها کاری که باید هنگام ناهار انجام دهید ارتباط با اعضای تیم به دور از میز کارتان می باشد.

از وقت ناهار خود به عنوان زمانی برای ریست کردن ذهن تان و ایجاد روابط عمیق تر با خانواده کاری خود استفاده کنید. حداقل ۳۰ دقیقه در روز را به خود اختصاص دهید و آن را در برنامه خود قرار دهید.

شما یک عضو تیم بهتر و یک انسان بهتر خواهید شد، اگر به عنوان فرصتی برای آگاهی بیشتر درباره ی افرادی که با آن ها کار می کنید، چیزی که برایشان اهمیت دارد، یا با آن درگیر هستند، و کاری که می توانند برای کمک انجام دهند به آن نگاه کنید.